Een leeg vel
Een nieuw jaar ligt als een leeg A4'tje voor ons. Een hele zwik kleurpotloden, wankel als mikado op tafel. Voor onszelf en de ander. Degenen die grootse plannen hebben, zouden beter veel mensen vragen mee te kleuren. Wanneer je op eigen benen wilt staan, houd dan vooral de kleurpotloden voor jezelf.
Zij die hun dromen scherp hebben, kijken vast al naar een kleurplaat. Slechts nog een kwestie van inkleuren. Maak het jezelf vooral niet lastig dit jaar, de passer en liniaal liggen binnen handbereik. Denk af en toe ook aan de medemens, voor sommigen is zo'n blaadje een hele opgave. En wanneer je altijd alleen kleurt, vraag dan eens iemand om mee te doen. Er kunnen verrassende dingen ontstaan. Maar durf vooral, je kunt altijd uitgummen.
Het is niet vanwege goede voornemens dat ik de eerste zaterdag van januari in een bos loop. Mijn pijnlijke enkel kon alleen nog zwembad verdragen. Alles is prachtig groen, veel planten staan in bloei. Een eerste lentewandeling, in januari. Het tempo nog rustig, maar het gaat verrassend goed. Tussen grote bomenrijen zie ik beelden van paard en wagen voor me. Stoere stieren in een weiland. Een zandverstuiving. Een bijzondere ontmoeting met een man van 75. Hij liep tot voor kort nog tien kilometer hard. Twee keer in de week. Man, wat heb ik dit allemaal gemist.
Ik reken uit dat ik onverwacht bijna een halve Kennedy zal lopen vandaag. Mijn vertrouwen groeit dat mijn tekening dit jaar mooi ingekleurd zal worden. Als klap op de vuurpijl zie ik twee wilde zwijnen. Als dat geen boodschap is? Ik wens jullie over twaalf maanden een prachtig kunstwerk toe. Hoop dat jullie alle kleuren zullen gebruiken. En mocht het met geen mogelijkheid lukken, vouw er dan gerust een vliegtuigje van.